στην ανέμη τυλιγμένη
δώστης κλώτσο να κυλήσει
παραμύθι ν' αρχινήσει.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα ζευγάρι που είχε δυο παιδιά, τον Γιάννο και την Μαρία. Λόγω μιας άσχημης αρρώστιας η μητέρα μετά από έναν βαρύ χειμώνα, πέθανε. Ο πατέρας μην μπορώντας να μεγαλώσει μόνος τα δυο παιδιά ξαναπαντρεύτηκε. Η μητριά των παιδιών δεν ήθελε να τα κρατήσει. Έτσι ένα βράδυ μετά από πολλά παρακάλια, κλάματα και γλύκες κατάφερε να πεισει τον πατέρα τους ότι λόγω φτώχειας είναι αναγκασμένοι να αφήσουν το ένα από τα δύο παιδιά, για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Αποφάσισαν, λοιπόν να αφήσουν την Μαρία, γιατί ήταν πιο μικρή και δεν θα μπορούσε αμεσα να προσφέρει κάτι στο σπίτι. Όλα αυτά ο Γιάννος, που δεν είχε κοιμηθεί, τα άκουσε. Έτσι, το επόμενο πρωινό ο Γιάννος είπε στην Μαρία ότι την στιγμή που η μητριά τους θα της χτενίζει τα μαλλιά, εκείνος θα αρπάξει την κορδέλα της και η μικρή Μαρία θα αρχίσει να τον κυνηγάει. Έτσι και έγινε. Ο Γιάννος πήρε την κορδέλα και η Μαρία ξεκίνησε να τον κυνηγάει. Τα δυο παιδιά όσο έτρεχαν τόσο πιο μακριά έφευγαν από το σπίτι και χάνονταν μέσα στο δάσος, μέχρι που το σκοτάδι έπεσε και ο Γιάννος σταμάτησε να τρέχει. Όμως, η μικρή Μαρία είχε κουραστεί και είχε σταματήσει πιο πριν. Η νύχτα είχε απλωθεί παντού και τα δυο παιδιά είχαν χαθεί. Φόβος τα κυρίεψε και άρχισαν να κλαίνε. Η μόνη τους ελπίδα ήταν ένα θαύμα... Τότε σήκωσαν το βλέμμα στον ουρανό και προσευχήθηκαν με όλη τους την δύναμη ο Θεός να τα πάρει κοντά του. Τότε Εκείνος τα πήρε στον ουρανό κοντά του και τα μεταμόρφωσε σε άστρα. Ο Γιάννος, είναι ο Αυγερινός, γιατί τρέχει μπροστά, ενώ η Μαρία είναι η Πούλια, γιατί τον κυνηγάει. Είναι δυο άστρα που ποτέ δεν συναντιούνται, ποτέ δεν βρίσκονται την ίδια στιγμή κάτω από τον ίδιο ουρανό. Είναι δυο άστρα, που δεν είναι ποτέ μαζί, όμως πάντα θα είναι ένα.
No comments:
Post a Comment