23 February 2008

Θέλω απλά να μπορέσω να κοιμηθώ...

...
και ξαφνικά ξυπνάς ανάστατη,
κοιτάς γύρω, ψάχνεις..
περνάς τα χέρια σου γύρω σου,
γιατί τα δικά του δεν είναι εκεί
και συνειδητοποιείς ότι
δε θα ξαναείναι ποτέ εκεί για σένα.
και νιώθεις μόνη
και νιώθεις αχάριστη,
γιατί δεν είσαι μόνη
έχεις άτομα, που σ'αγαπούν
και αγαπάς...
όμως όχι όπως εκείνα τα χέρια.
και παίρνεις απόφαση.
και γυρίζεις.
κουρνιάζεις δίπλα του
και αποκοιμιέσαι..
όμως πάλι ξυπνάς!
και τώρα εκείνος είναι δίπλα σου,
αλλά εσύ κουλουριάζεσαι στην άλλη γωνία
και νιώθεις μόνη
πιο μόνη από ποτέ..
και τότε φευγεις,
γιατί δεν έχεις λόγο πια
για να μείνεις.
Θέλω απλά να μπορέσω να κοιμηθώ...

4 comments:

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... said...

Τυλίγεσαι σε στάση εμβρυική, γεννάς μια νέα υπόσχεση ζωής μέσα στον πόνο της ψυχής σου, γεννιέσαι νέα κι ανάρμοστη πια καθώς είσαι με τον νόμο του χωρισμού δεν πονάς, αποζητάς μονάχα την γαλήνη του ονείρου στο ύπνο τον ανέγγιχτο που πια δεν προσμένει κάτι να τον διαταράξει…

sunday said...

Όνειρα γλυκά

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... said...

Ακόμα σιωπείς, γιατί;

Καλή ανάσταση να έχεις.

Anonymous said...

kai taytizomai mazi sou..