Έχει ο καιρός γυρίσματα

Αγαπημένος καιρός: η βροχή! Δυνατή και τρελή με αστραπές και βροντές, σε κάνει να κουρνιάζεις στον καναπέ με μια κουβέρτα και ένα βιβλίο,ή μπροστά στο τζάκι με καλή παρέα, ζεστή σοκολάτα και επιτραπέζιο, ή απλά κάτω από τα παπλώματα μαζί του. Οι άνθρωποι δεν βγαίνουν και τόσο εύκολα από τα σπίτια τους, αλλά όποιος επιχειρήσει μέσα στον κατακλυσμό να ρθει να σε βρεί, τότε σίγουρα το έχει ανάγκη... σε έχει ανάγκη, σε χρειάζεται, σε θέλει δίπλα του.

Έτσι και σήμερα, βρέχει. Όμως δεν μ'αρέσει όπως άλλοτε. Κάθομαι στο παράθυρο και κοιτώ τις σταγόνες στα φώτα. Κανείς δεν έχει περάσει με τα πόδια. Οι οδηγοί τρελαίνονται, κορνάρουν ο ένας στον άλλον να κάνει στην άκρη και όλοι εκνευρίζονται χωρίς λόγο. Και αυτοί που έχουν λόγο, δεν μιλούν γιατί δεν έχουν τι να πουν, παράξενο. Τι να πεις όταν ζείς σε μια κούτα; Τι να πεις όταν ζεις σε ένα κοντέινερ, λόγω του σεισμού; Τι να πείς όταν ζεις σε ένα κοντέινερ λόγω της πυρκαγιάς; Μάλλον αυτοί οι άνθρωποι δε μιλούν, όχι γιατί δεν έχουν τίποτα να πούν, αλλά επειδή δεν έχουν κανέναν να τους ακούσει.

Σήμερα δε μου αρέσει η βροχή.